Taşınmalar

Göç zamanıdır bazen ... öylesine birden , hiç hesapsız kitapsız
Pılıyı pırtıyı toplayıp yola koyulmak gerekir ya hani
Ansızın, hiç sebepsiz, işte bazen öyle bir şey yaşarsın .

Önce tek tek suskun duvarları katlarsın
Eskiden kalma kristal anılar, mazi kokan sıcacık bir günlük
Güneşi anımsatan yıllar önceki yaz tatili
Kıştan kalma soluk bir manto hepsini aynı koliye sığdırırsın .

Acıtan sözcüklerle, inciten bakışları
Otobüste ayağına basan adamla yaptığın kavgayı
Masum sokak köpeğini tekmeleyen kadını ve ...
Yüreğine zehirli oklarını saplayanı aynı poşete doldurup
Sokağın köşesindeki konteynıra sallarsın.

Siyah beyaz eskimiş hüzünlü bir çerçeve
Annenden kalma inci gerdanlık
Babanın son sigarasını yaktığı zippo çakmak
Alev kızılı rugan, beşinci yaş ayakkabıların
Sonra ilk aşkına yazdığın yarım yamalak mısraların
Hepsini soluk pembe ipek bir bohçaya sararsın .

Şarap rengi kalın storları indirip
Buzdolabının fişini çekip, radyoyu kapatırsın
Kapıdan çıkmadan aynaya kırmızı rujla
Kocaman harflerle HEPİNİZE SEVGİLER yazarsın .

Sonsuzluk senindir artık .....
Paspas dönüşünü bekleyedursun
Kapanan kapı varsın bir daha açılmasın ...
Ne fark eder ki ....
Elinde sıkıca tuttuğun anahtarı sahilden fırlatıp masmavı dalgalara atarsın.
Cılız bir sözcük dökülür yüreğinden sadece ....
Tek sözcük .....
Hoşçakalın !

( 2014 )