Tenime Dokunan

Bir avuç toprak mı üzerinde durduğum
Bereket dediğim
Anamla özdeşleştirdiğim.
Binlerce yıllık tarihin canlanması mı?
Avucumdaki toprakta tenime dokunan.
Vahşete doymayan düzen
Almışken nice kurban
İstemekte yine oradan buradan
Bir can, bin can

Oysaki bilmezler mi bu aç insanlar
Her ölüm bir döllenmedir
Toprak ananın rahminde.

Avucumda yüzlerce yılın ağırlığıyla
İçtim
Tüm esrikliğimle
Avazım çıktığınca
Tükürürcesine küfürler savurdum
Lehçe lehçe
Islak ıslak
Köklerin bana hatırlattıklarına...

Tüm diller asude şimdi.

01.12.2012

18 Ocak 2015 183 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar (1)
  • 9 yıl önce

    Düzen hep ezenden yana ve çekilen bir dolu acı yoksulluk hayatın çarkları öğütüyor...👍