Terlerken İçimde Yalanlar

çıkar uykusu bir dağın ben üstü başı yırtık bir duman
Kapılanan son başım oldu senin türküne
kıyanlar canına çoktan kıydı
zaman ihrama girip bileklerimizi kolluyor
duvarda geçen günlerin yaraları var
birlikte çizdiğimiz
bu hangi sefa
bu hangi davada aşk bulur
bilmem idraki tükenir mi silah tutan bir şairin
Sılası hangi özgürlüklerin peşinde büyür
Büyür bu yorgunluk içinde dev olur severken
severken öldürür bu yangın
kıyamadığın eller kıyama durur
bilirsin çıkmaz bu ufkun intikamı benden
Ne ihtiyari bir soluk içimden tüter
ne de bir yumruk gibi dişlerim birbirini sıkar
titrer acırken ben bütün sorular
dizlerim avucumda gözkapaklarım yüzümde gizli
dizlerin avucumda gözyaşların içime dökülür
şiir biterken sözler yetim kalır
zaman biterken ömür
içimde bu ruh erirken ey sinedaşım
yetim bırakılan bir ürpermeyen vücut kalmış çok mu


kurnaz bir parmağın şekline büründüm
tenine değdim beyaz tenli kağıdın