Trabzon

Bir sis iner yüreğime Boztepeden,
Çalılara gizlenen güzel kuş benim,
Çekerim tüm soluğu Esentepeden,
Dizlerden dermanı alan yokuş benim.

İnciden gerdanlığımdır Uzunsokak,
Tüm hissiyatımla yağarım sağanak,
Görsem ağlayan mahzunluğuyla uşak,
Değirmendere' den dökülür yaş benim.

Beşiğe boncuktur denizimin rengi,
Misafir gelen bulur bende ahengi,
Kim edecekmiş ki Yavuzumla cengi,
Zağnos burcunda sapasağlam taş benim.

Hiç olmadı taraftarım üç beş altı,
Kopuyor tribünlerin üstü ve altı,
Benim için gergef dokur Kemeraltı,
Bordoya mavi bulayan nakkaş benim.

Genç kızlarımın ellerinde kınalar,
Dersiniz sanki suya indi sunalar,
Horona durur şefkat yüzlü analar,
Kemençeye yay Meydana oynaş benim.

Uzundur sınır boyum, soğuktur suyum,
Çirkeflere hiç aman vermedi huyum,
Nereden bakarsanız işte ben buyum,
Rize 'ye Bayburt 'a Of 'a gardaş benim.


Bir Çernobil'dir başımda faciası,
Ne canlarımı aldı o kahrolası,
Eritti bedenleri de mahvolası,
Acılarımı gidermedi aş benim.

Şimdilerde öksüz bir mezardır yerim,
Enkazıma müthiş şiirler beklerim,
Baş kısmıma ilaçtan taş dikin derim,
O vakit acısı dinen naaş benim.