Tutkuya Ve Korkularına Dokun.!

Bakir kadınlığını denize sunan kadın,
yaralarını sardım, iki mavinin kesiştiği ufukta
ihtirasın harıyla öp çıplak ve pervasız mektuplarımı
tenimin tuzu yakacak ateşten öte
seni denizden daha çok sevdim kadın

her sevişme Cote d'azur mavisi,
bırak acılarını dudaklarımın dinginliğine,
ıssız değil, düşlerimizdeki dokunuşlar,

çırılçıplağız kaderin ör/gü/sünde
içine bıraktığım nutfelere and olsun ki,
seni büyüteceğim kadın.!

deniz gözlü 'iç çekişlerini' hatırladım yine,
düşlerim afacan,düşlerim yaramaz,
bu kadar kışkırtma beni uzaklardan, dayanamam gelirim
morarmış dudaklarımız yorgun,
dokun, tutkulu ve yarım kadına
dokun siyaha ve korkularına,

masum göğüslerinden aşk sağıyorum,
yelesi beyaz bir küheylan koşuyor mahrem masalında
gözlerini kapat,
seni seviyorum teni doğal kadın,
dokunarak hisset sende öldüğümü.

beni merak eden, özleyen kadını çiziyorum,
her gece daha da kadınlaşıyorsun öpüşlerimde
ruhuna dokundum ya,
artık benimsin, teni aşk ve tuz kokan kadın.!
tenin kışkırtmıyor beni,
ben umutlarındaki acıyı ve dürüstlüğü sevdim
sen daha gelin olacaksın kadın
hem de okyanus derinliğinde, masmavi...