Üç Cümleyle Ben

Üç cümleyle ben:
Bir;
Şiir kadar yoğundur elemim,bir okadarda mana yüklenir üzerime, nefes alıp verişlerim yavaştır bu yüzden ,soluktur rengi tenimin.
iki;
Korkular başladı sevdamla,tırsak oldum her bakışta, üşüdüm görmediğinde gözler beni,ağladım sebebsiz yalnızlığın kollarında.
üç;
ben gidiyorum şimdi kimsesizliğin kalabalığına,boşluk sarıyor bedenimi karanlıkta,hergün böyle dolaşıyorum sessiz ,sakin şap yemiş gibi, azamıyorum içimdeki volkanla, patlamak istiyor kelimeler, mana bulamıyor her şafakta...