Ucu Yanık Şiir

ucu yanık bir şiire yazdım özlemini
atlas ıklimlere susamışlığımı emanet ederek
mahur şarkıları yazdım gül yapraklarına
her notası güz isyanına öteliyerek

bana sorma kaçıncı kımsesiz kağuşlara yetimliğimi
ya da yüreğinde öksüz bulutlara yağmur tükettiğimi

vebali boynuma bunca kusursuz sevgi yalvarışlarmın
yılgın gece yarılarına bulutsuz kalışımın

atıp en derin kuyulara yusuf yanlarımı
bakir sevda türkülerine yüreğimi terk ediyorsun
sen züleyha işveliğinle kahırsız ve tasasız gül can
beni en diplerinde sevdanla bırakıyorsun

ferhat mıyım uğruna dağ deşeyim
mecnunu sunaklarken yürek yarelerimde
şiirde şair ölmesi bu olsa gerek
her senli anıları kayıt noktasında
ezberliyerek

vuslat kokan her söylemim sanadır
çarpıyor her gölgeye yüreğim sen diye
sen yoksun
ben sensiz öksüzlüğümün merhalesinde