Ufuk

hiç görmedim yüzünü
nasıl kokardı tenin...
ilk adımlarının merakındayım...
biliyorum , çok uzaktayım...
dediklerine göre saçların sarıymış mısır yeleleri gibi
ne zormuş birisinin tasvirinde mutlu olmak...
gözlerin kahverengiymiş köpüksüz koyusundan
tenin pamuktan daha beyaz ...
şimdi yaşın kaç bilmiyorum , nerelerdesin
hiç bekleyemedim hasta oluşlarında basında
sorumluluk duymadım hiç duymuyorumda
ama öyle bir an geliyor ki
işte o çıldırıyorum
o sessiz oda çöküyor üzerime
annem aklıma geliyor
yırtacak gibi oluyorum o duvarları
her yer yumruk izlerimle dolu
yine duruluyorum
dinginleşiyorum ve adım aklıma geliyor
uyuyorum....