Ülkemde Güneş Batmıyor

Hangi hengamenin içinde kayboldu gençliğim
dalımı koparan hangi acımasız bu yokluğun sebebi
yine bir şehir ölüyor içimde
yine ben yalnız kalıyorum
kemiklerim batıyor
etraf darmadağın
beynimde uyuşukluk
kaybettiklerimin matemi
firakın sillesi gibi yüzümde..




İçimdeki fakirlik bu kadar yakından saldırmamıştı
gecenin burukluğu hala içimde gezerken
siyah matem bayrağını giydim üzerime
koca duvarlar üzerime yıkılacakmış gibi
kaçıyorum bir yoksunluk durağına
çoktan kaçırdım belki de treni
doğmayan Güneşimin batmadığı gibi!




Kaç kez avucumla içtim dereden akan suyu
yumarken gözlerimi
kaç kez aklımdan geçtin
ruhumun bir yanı eksikken
eksilirken
kaç defa doldurdum seninle
senli hayaller kurdum
senli hayaller kurarken
bu kez şeytanın şakağından ben vurdum.




Çektim sineye mahkumluğu
bir sille attım
dedim ki ;
Sus !
Duyacaklar,şeytana yenilme
gam yüklü göğsüme sazın tellerini değdirme !