Um/acı

Kendi başına köze düşene, a-cı-ma!
Hangi koza, bağ ola kışına?
Bel bağlama yürek aşına, kanma!
Boşuna ağlama dize, kendir!

Durur mu hiç sine, kında?
İki eli kanda olsa, elâ gözün farkında
Belâdır bağrıma deli künde, a yiğidim!
Gururdur beli büken, kindir!

Her bahar açar ya gonca, bala
Zehri kör arılar, sevdâya konar anca
Muştula cemre hadi, nur gülü bağbana
Öğret aşkı meşki câna, sevindir!

15-19.11.2013