Umut

Daha acım taze!
Sabahlar gözlerimi kamaştırıyor
Hiç,
alışmadığımdan. .

Alışılacak biri aradığım
Sarışı yüreğimi birinin!
Parçalayıp beni, avuçlarından damlamak gibi
Gerçek bir dost sıcaklığı gibi,
Damla damla haklı!
Bir işçi teri gibi. .

Aradığım,
Soylu, asil ve kurtarıcı.
Batmışım,
koyu balçıklara, çıkarım yok
Aradığım,
Umut!

Velhasıl,
Kızın gözleri,
Güzel ulan güzel !
Kız şiirden de anlıyor üstelik
Nasıl söylemeyeyim onu sevdiğimi. .

Zâti, bir hayli yalnız kaldım
İnsan yalnız ölüyor
Daha bi ölüyor!
Seni bulduğumda anladım.
Ve
Yokluğun ki,
Kör ediyor tüm kalabalık şehirleri
Şehirlerde beni!
diyesim geliyor. .

Tek başınalık,
Meyhanede en sevdiğin mezeye,
uzaktan bakmak. .
Kadarlar, zorlar insanı işte
diyesimde var
Hepsi kursağımda. .

Ardına!
Biten geceler ardına
Somurtan kedi silüetleri güldürüyor yüzümü,
Güneşin ilk ışıklarıyla
ıslaklığını yitiren asvaltlarda
Her şey de, bir çabalama var
Biraz uğraş var, bize dair
Belki de sadece senin adına!
Sende hâlâ tek bir tebessüm yok
Bu kadar kötü değil dünya!
Bunca usulsüz savaşlara rağmen. .

Var bir yerlerde umut
O hep var!
Herkes için!
Unutma. .

Gecelerin karartısı sarar ya hani
Sarmış işte hüzünlü caddeleri
Tüm sokak lambalarını
O da sana dair!
Diyesi var tüm üşüyen yetimlerin!
Ve kollarına baş koyduran anaların bile. .

Ve,
Bir itler başı boş, birde ben.
Sen halâ yoksun halâ. .
Bu da bana dair.

Daha nasıl derim, kal'ı
Daha nasıl!

Nasıl hissedebilirdim,
Senin varlığında bile yokluğunu
Düşünmez miydin bilinmez
Bir karış yoktu aramızda. .

Daha nasıl anlatılır ki,
Sen!
Senli mesafeler. .

Saatler aktı gitti
Evveliyatını umursamadan
Diyorum ki ona şimdilerde,
Kalırsan bir oluruz, gidersen hiç. .
Bu da sana dair!
Anlamıyor. .

Yüklemi başa koyunca bilirkişiler,
şiir oluyor da. .
Ben onu nereye koysam,
'Biz' olmuyordu. .

Kentsel bir sorundu işte,
'Umut' dedikleri. .

Söz gelimi laflar işitmeli,
Sorguya kulak verir gibi
Tecrübe uğruna,
Bir kaderden çalmaya benzer bu
Soysuzca üstelik bu tavır
Biliyorum!
Göze alınan, bilinmeli çünkü. .

Haklıyım hep bir de,
hiç olmadık yerde. .

Bir şeyler eksik kalıyor sürekli,
O her ne kadar tamım-tamamım desede. .
Ve
Yokken katlanıyorsun her şeye,
deee
Gelir gibi olunca kötü. .

Denmiyor çünkü, dile vuran her kelime!

Geçince alnının altından asi bulutlar
Kanarsın kinsiz usulca
Sonra ne zaman,
Ne zaman gökyüzüne bir kibrit çaksan
Göz bebeklerinle!
Yağmur yağmalı, yağmur!
Yağdırmalısın işte
hem de bir Allah gibi. .
Ortadan yarılmalı tüm renkler,
Bize dair ne varsa hepsi
Sen yanarken yitirmelisin hem
Böyle rüzgârla falan değil. .
Ateşi, ateş öldürür!
Bilmelisin. .
Hiç denmiyor. .
Denmesin!
Varsın oda bu şiiri,
nefesim varken bilmesin. .

Hoyrat rüzgârlar sadece dudağınızı çatlatır
Gücü yetmez, içinizden bir şeyleri savurmaya. .