Uyan Halkim

Hantal zamanda, yolcusu sessizce kaybolan
Gerçek hazin de, teslimiyet zincirin olan

Özgürlüğün gider, zayi vatan budur talan
Yakında bil savaş, açılım koca bir yalan

Dostun da yok ve herkese düşman sokar yılan
Birlik yapar çıyanla, sınırımda bak dalan

Orman söker de, yandaşı evler yapar kime
Mağdur olan da halk yine sor git de hakime

Şart oksijen nefes alamazsın boğar hava
Affet desen de bil öcü korkunç alır doğa

Yıkmak düşünce hep atanın devrimini bil
Aydın fikirde düşmanı dillendirir de dil

Sağlıkta katkı pay adı bilsen gider paran
Doktor özel olursa güzel, tutmasın saran

Öğretmenimle sözleşirsin, kadro hiç mi yok
Dört artı dört okul yaşı beş, sormayın bu şok

Kurtar batıkta zengini, hakkın sorar yetim
Gitmez bu devri saltanatın, etme ey zalim

Elbet onurlu halk yazar destan vakitse tan
Bağnaz düşünce korkutamaz, 'bizlerin vatan'

Mef'û lü/fâ i lâ tü/me fâ î lü/fâ i lün