Uzak

Camıma bir kaya gibi vuran,
Bu yağmur damlacıkları kim.
Karnımın yedi düvel ortasından,
Kö kurşun gibi yarıp bölen bu sevda ne.
Sorular,
Sorular beynimin içinde karınca yuvası.
Saadetimi gölgeleyen bu yorgunluk,
Nerenden, hangi terkedilmiş şehirden uğradı geceme
Sen,
Sen bir dolunay.
Senin yorgunluğun bile bir çınar gölgesi bana.
Bak ne güzel kokuyor aslında dağ kekikleri,
Ellerim,
Sevdamızın dikenlerini ayıklamaktan paramparça,kanrevan
Bunca yağmur da
Damağımdaki bu susuzluk sana hasretim.
Bembeyaz tenin, ufacık ellerin
Ve ciğerlerimin tek çaresi o güzel kokun.
Bu aynı şehirlerde, bu nasıl uzaklık böylesine.
Bir gel desen, bacaklarım diz kapaklarından kesik
Ve o kadar umutsuz yüreğim yarına.
Gülümsemen tek ihtiyaçlığım sadece.
Can çekişiyorum içimdeki senle,
Sana beni bırakamayacak olmak,
En büyük çaresizliğim bu gece...