Uzun Uzuna Hisler

yolum kendimden kaçarcasına uzadıkça
uzuyor
beni böyle görenler daha çok
bir yanımı alıyor...

ben esaretinden kurtulamadım
dört duvar arası aşkların
kalemimde son damla
gezerken sanki usulca
kağıtların etafında...
yanlışlıklar yapıyorum kendime
söyleniyorum hep bir ağızdan
yalnızım aslında kimse yok
konuşuyorum kısık bir sesle
kimse-cikler duymadan...


dönüyordum etrafında
sanki bir yılda hiç yol almamışcasına
adımlarım dinledim
senin yerini söylüyorken bana
kulaklarımı tıkadım
ve
oyunu bozdum masumca
gelip görme halimi
bu kadar basit olmayacak
bu sefer
kandıramayacaksın beni
tutamıyacaksın elimi
kapıldığım bir rüzgarın peşinden
bırakamayacaksın kuytu köşelerde beni
elveda sözlerim mermi gibi doldu kalbimde
son sözlerin etrafında
noktalar koyarcasına
görmeden uzattım cümlelerimi
eksildi her bir nokta da değeri
diyebilseydim bu aşkın olabilecek (değeri)
ama ne yazık ki
sevemedin bu kalbi
göremedin gerçeği...