Var İle Yokun Şiiri

Muhtaç olduğum kadar alıyorum senden
Eksildigim kadar vermeni istiyorum
Ne fazlasını isterim
Ne eksigine razi gelirim.
Bitham dusmeyecek kadar uzak kal yüreğimden
Daha fazlası kabulum değil.
Yer ile gök arasında ol
Ama en çokta kalbim ile fikrim arasında kal.
Vermem isteselerde seni
Yoksullaştirsan da kalbinden beni
Ben döner yine seni dilerim.
Kimse bilmese de derdimi
Bir sana açar söylerim.
Kilden de yaratilsam
Toprakta olsam
Var ile yokun arasında harman da olsam
Ben yine sana döner senden seni dilerim.
Bir bilinmeyen halim
Ne eksiğim
Ne tam
Bir garip sevdayım
Ister yudum yudum iç
Istersen kır at
Kabulum.
Ne reddederim
Ne giderim
Kaldığım yerde bir filiz gibi büyür
Ayak izlerimi sana veririm.
Kalbimden ne var ise yokluktan öte
Ve ne eksikse varliktanda fazla
Herseyimi sana vermisim.
Beni yaratan sana yaratmadiysa eğer
Ben bu canı ne isterim
Ne yasatirim.
Ahir olur gecer bu vakit
Allah ile kul bilmez ise
Ben de bu kalbi soker atarim.
Kalbimde ne çok hâl var
Ne çok giz
Her birini önüne serip
Buyur seninim derim.
Bir yudum su ol
Bir atış kalp
Nefes ol solut bana ruhunu
Yol ol adimlarimla uza
Bir vakit ol ki
Ne geçsin kolumda zaman
Ne aklimda ozlemin azalsin.
Her daim yaşa
Ruhumu sana
Kalbimi sana
Bedenimi sana
Kalirsa bir ben kalirim
Onu da serdim yoluna.
Beni benden al
Sen yap
Senden ise bir biz
Ben bu gizde yok olmaya raziyim


....


Tanrı beni sana bağışlasin
Sevdiğimsin
Sevdamsın
Aşk ile yok oluşumun bir halisin
Sen var ile yoksun
Yok ile var
Sen benim ruhu bedende ki tek sebebimsin
Sana kalp ile nefes yetmez sevgimi taşımaya
Ben yok olmaya başladım huzurunda
Karşında dal gibi erir giderim
Basimda bir sevdasin
Buram buram seni severim
Aklim fikrim öte
Uzak kalsin her derde kedere
Senden gelecekse
Zehir bile icmeye razi ve rizayim
Sevda benim halim oldu
Ben bir sevdakarim
Yok olmaya basladim
Mum olsam izim kalir
Ben izsiz yok oluyorum huzurunda