Veda

elimde değil di ki sevmemek
gözümde de değil
tüm boşluklarımı çalsa da
bana hiç ait olmamıştı ki
sevmek benim yüreğimin marifetiydi
bir gelişi güzellik
kocaman bir olmazlık
duruyor şimdi karşımda
hesaplanmamış bir kayıp zaten
en başından sunulmuştu
gümüş tepside kucağıma

şimdi kaybetsem ne yazar
kazansam ne sunar hayat bana
umrumda değil
zaten ateş her zaman yanar
eğer ihmalsizlikten çıkmışsa
bir gafletti sevdam
yanacak yüreğimi tüketene kadar
buna dayanırım
ben asıl beni anlamadığına yanarım
güvenilmez öyle dağdeviren aşklara
bazen sır küçücük bir lafta
incitiverir en sağlam yerinden
kırılmalar bitirir asıl inancı
gözün görmez öfkeden
en can alıcı yerinden
vuruverirsin devleşmiş sandığın aşkını
ahh be canım unutma
sağlamlığın ayrıntılarda saklandığını

zannetme ki ben katiliyim
sen ve bendeki güzelliklerin
yük geldiğini hissederse
bam telim
hiç düşünmeden
basıveriyor tetiğe ellerim
şimdi katil ben maktul sen
ama bu sadece karşıdan görünen
en büyük katil
senin kendini kullanılmış görmen
ve herşeyi burnundan getiren BEN.
işte şimdi bütün boşluklarımı bırakıyorum sana
cevapsız sorularımla GİDERKEN......