Vişne Renginde Dans

Eftal eftal bakan gözlerinden
Yüregime sarhoşluk çöktü
Sol yanıma mehtaptan gelen serinlik esti


Ceplerimdeki kırık kelimelerimi
Aydınlatan lambamısın
Mavi Umutlara yüz çevirmiş düşlerimi
Karanlık şehirlerden çevirenmisin


Sen ne kadar güzel bir masumiyetsin
Gözlerindeki sevgi pınarını izlediğimde
Karanfil kokulu aşk demleniyor kanımda


ılık yaz sabahından öpülmüş gibiyim
Eziliyorum karşında
Bedenim güçsüzleşiyor..
Ruhumdaki parçalar birleştikçe
Piyanonun yumuşak tuşların sesi geliyor kulak penceremden


Seninle el ele vişne ağaçın altında oturmak:
Bir danstı vişne renginde
Bir saklambaçtı yıldız tarlasında
Bir besteydi kalemi susmayan
. . .


Kac kez ekmek kırıntıları gibi ufalandım yanında
Heyecan dilime dolanıp
Tüm bedenime aktı..
Iki yağmur tanesinin arasında gökkuşağına boyanmış yoldan
Geliyorum yüregine
Aç kapılarını ömrümün ilk baharı
Ölümsüz bir aşk doğacak
Ve
Dağılacak tepeden tırnağa
. . .
Aşk muhabbeti gülüşlerimizden şelale gibi akacak



Ismini pembe göklere uçurtma yapıp
Sevda rüzgârında uçmasını diledim mutluluktan
Derin duygulara indik seninle merdivenden iner gibi
Bir kadeh vişne şerbetinden tatmış,
Şairlere mısralar olmuş gibiydik seninle



Zümrüt yeşiline boğulmuş bahçenin
Vişne ağaclarının
Çocukların mavi gülüşlerini taşıyan
Yeni açmış çiçeklerinin gölgesinde
Birbirimizin yüreklerine buseler kondururken
Beyaz güvercinin kanatların altında
Aşkın rengi yeniden yazılır
. . .