Yakamoz Yıldız Düşler

yakamozlara bakıp,dilek tutuyorlar..
kayıp düşmüş yakamoz yıldızlar...
az kalsın,boğulacaklar...
ve belki bulut, belki rüzgar avutuyor üşümüşlüklerini
ışıklar,yaldızlar saçıyorlar..
sıcak...
bir ara öpüşüyorlar..
durup dururken,
....
ılıman iklimlerde de üşüyorlar...
sonunda aya teslim olup,
kelebek olmaya razı
gerçek bir aşkın başına üşüşüyorlar....
ömürleri kelebek kadar kısa,
renkleri aşıklar kadar solgun..
dalgalara verip son öpüşlerini,
teslim olurken denize...
yaşadıkları tekil aşkları düşünüyorlar..

Ay şahit..

Ben tanık
Boşuna aramayın
Sanık yok bu şehr-i şiirde



Şairin kalbini belki,
Şiirinse ancak şehirlerini yazabilirler
bu dağınık coğrafyada...
kapı numaraları sökülmüş mavi evlerin duvarlarında
karanlıkla aydınlık arasında şarkı söylenilir...
Şiir hem ağlar,bazen güler şehrin yerine,
Şehri sel basar ve çamaşırlar ıslanır..
Kalbi ıslak bir şair de payını alır *gök-yüzünden
Kimi zaman al al olur kulakları,
kimi zaman küfür gibi ezberinden çıkar
aşkın son kırıntıları.
ki şarkı değildir,
şiir de değil...
küfür gibi mırıldanır sevdalıya koyduğu o binlerce adı...
Adım adım uzaklaşır...
ve yaklaşır tezgahına.
masasının üzerine,
o şişko adamın ,
ellerine bırakır
sahte olup olmadığını bilmediği
lüks!!aşkını.
alıcısı olur mu bilinmeyecek o sevdayı,
rehin bırakır.
karşılığında üçbeş damla gözyaşı alır...
kurumuş gözpınarlarına...

Rehin verdiklerini almaya gelip gelmeyeceğini,
ne şiir,
ne şair,
ne de kendisi bilir....

bekleyeni olmadığını bile bile,
kendini uğurlar geceye....


Yüzünde gülümsemesiyle çıkar,
gerçek .olacağını düşündüğü bir aşkın seferine.

2şubat2010-blackcatty-sitare01:39
sinop
*gök-yüzü(Sema Enci'ye sevgiyle)