Yalnızlığa Şiir

/// aldın beni vurdun yerlere,
kan oldu üstüm başım.
sen deniz oldun acı yüklü,
bense sert bir kayaydım,
dalgalarından ufaldım eridim...
kayboldum.
ve şimdi acılar denizinde,
boğulmakta her bir parçam
/// sert bir rüzgar oldun sonbaharda...
mutluluklarım yapraklarımdı,
onların katili oldun.
insanlarsa ezip geçtiler onları;
çıtırtı duymak için.
/// yazın en kalabalığında buldun beni...
herkes gülerken yaşama sevincinden,
bense dua ettim allah'a,
yağmur yağsın da gözyaşlarım görünmesin diye.
kışın donduran ayazı olup
geldin yanıma...
kalbim titriyor ve ben
yine senleyim
hep benle mi olacaksın yalnızlığım...