Yalnızlık

İçimde bir gece var
Çisil çisil bir yağmura gebe
Sokaklarda adım başı yalnızlık
Hüzün on yedisinden gün almış
Ve... Lacivert bir ayrılık vakti
Rengini buhurdanlardan kalmış.

Duru bakışlarında ince yağmurlar
Gözleri tavana çivili bir adam.
Granitten taştan mazgalların
Sarışın huzmelerinden süzülüp,
Kırgın bir mevsim düşse pencerene
O Kendi hülyasına dalmış...

Eski bir evin tavan arasında
İçli kederlere sebep buymuş
Kırık plaklarda kırık nağmeler
Bir ekim ki, bir kasıma uymuş
Susunca buğulu şarkılar
Sesini çocukluğundan almış...


Şimdi suçsuz bir şehirdir gece
Üstüne şiirler örtülmüş gibi
Bıçkın bir delikanlı üşür sokağında
Utanıp yüz mumluk kandillerden
Boşalır geceye bir carcur mermi gibi
Sanki bir yokmuş bir varmış...

Siyah bir gece mavi bir deniz
Titrer solar kaybolur birden iz...