Yaram Kanıyor

Hep yazıyor, sevgi ve diğerlerini
Belki unutmak itiyoruz gidenleri,
Yüreğimize çörekleşmiş incileri,
Sevgi yazsa da asıl yaram kanıyor,,

Yürekte kabuk bağlamış yaralar,
Ancak sevgiyi çeken yaşayan anlar,
Sıralanınca birde geçmiş hatıralar,
Kenarından geçse de yaram kanıyor

Onun için yazıyoruz aşk dizelerini,
Arar olduk çocuklukta geçen günleri,
Dönebilseydik yaşanmamış gençliği,
Bunları düşündükçe yaram kanıyor...

Belki avuturuz bunlarla kendimizi,
Yok, edemeyiz ki anlatan yüz çizgilerimizi,
Dertler kambur etti büktü dik belimizi,
Acıları düşündükçe yürek yaram kanıyor..

Kimi sefil olmuş, kimide kalmış aç,
Uzatılacak olan şefkate muhtaç,
Herkesin derdi olmuş yankımızda sarkaç,
Hepsini görünce yürek yaram kanıyor..

Hep yazarız aşk dizlerini gönülden içten,
Haber alınmıyor ki alınmayan sesten,
Kendimizi uzak tutmuşuz merhametten,
Neden diye düşünüce yürek yaram kanıyor.

Ölümlü değil mi zaten fani olan insan,
Niçin alaşımlıyor her şey ortada anlatılan,
Var mı ki söyleyenleri acaba susturan,
Feryat duyulmayınca yürek yaram kanıyor..