Yaş Olup Aktın Anne

46 senelik ömrünle dünyadan
Bir su misali akıp gittin anne.
Sonra bulut oldun gökyüzünde
Yağmur olup tane tane yağdın yüreğime.
Tutamadım damlaları,toplayamadım avucumda
Parmaklarımın arasından kayıp gittin anne.
Sonra toprağa düştün usulca
Çiçek olup çıktın yeryüzüne
Kokuna hasret ben tam koklayacakken seni
Bahar geldi ansızın,
Bal olup, bal olup gittin anne..
Sonra tatmak istedim o balı
Hani senin kokunla bezenmiş olanı,
Bir kaşık aldım amma....
Göğsümü yakıp geçtin anne..
Sonra bir baktım karşımdasın anne
Kah kalem oldun kah kağıt...
Öyle güzel yazıyordun ki kalem iken,
Bembeyaz sayfaydın ki kağıt iken,
Heyecanlı yüreğim ve titrek ellerimin arasından
Bir şiir olup çıktın, okudum seni anne..
Gözlerimi kapadım sonra
Seni hayal ettim anılarımda
?Nerdesin?' diye bağırdığım vakit,
Kalbimin atışlarında buldum seni..
Anne, anne diye atam kalbimi dinledim ancak
Ufacık yüreğime sığmayan o koca sevgin
Gözlerimden yaş olup .yaş olup aktı anne...
Ne yapsam da kavuşamam gayri sana bu dünyada
Gerçek yalan oldu yalansa hayal..
Okyanusları serpseler de yüreğime
Söndüremezler içimdeki yangını lakin,
Sonra bana öğrettiğini yaptın
Tıpkı senin gibi..
Besmele çektim açtım ellerimi Allah'a
Ve sonra dualarda buldum seni anne...