Yasak Aşıkların Katli Ve Simurg

Kara melekler
Topladı tüm yasak aşıkları
En büyük günahlar meydanına

Kara taşlarla taşladılar yüreklerini
Simsiyah derin yaralar açtılar acımasızca

Son bir umutla Romeo
Yaktı elindeki altın tüyü
Ve çağırdı Simurg'u

Gel bilgi ağacında tüneyen
İyilik kuşu kurtar aşıkları

Heyhat!

Gelmedi Simurg
Çünkü henüz ölmüştü daha
Biraz zaman vardı
Küllerinden yeniden doğmasına

Önce kadınlar öldü bir bir
Sonra Romeo uzandı
Gülümser gibi yatan Jülyet'in yanına

Sarıldı sıkıca
Son bir kez
Onun incecek vucuduna

Sonra diğerleri de öldüler
Düştüler sevdikleri kadınların yanına

Ve karabasanlı gecede
Kayboldu kara melekler
Aşıkların cesetleri kaldı meydanda

Vücutları uyuyor gibiydi
Kalpleri paramparça