Yavaş Yavaş Öldürüyorum Kendimi

''Git...
me...
Dur... Ne olur...''
Benim duygularım sana gebe,
Her defasında yeniden,
Doğuruyor seni bana gece,
Çaresizce ben sendeyim,
Hata olduğunu bile bile,
Saplanıp kaldım yine bu gece gözlerine...

Zor aşk mı bu
Talan ediyor rüyalarımı,
Sevişmelerimizin tam orta yerinde
sıçrıyorum uykumdan,
Gerçek alemle karşılaşınca ruhum,
Yanımdaki boş yastığa sen diye sarılıyorum,
Kıvranıyorum yatağımda acılar içinde,
Her tıkırtıda seni,
Her ayak sesinde seni düşlüyorum,
Gelmeyeceğini bilsem de hayallerime,
Bedenimi, tarumar etse de aşkın,
Ben yine seni doğuruyorum karanlığa,

Göz pınarlarımda her gece
Seni demliyorum aydınlığa,
Kollarımla boşluğu sen diye sarıyorum,
Gökteki parlayan yıldızlara
Gözlerin diye bakıyorum.

Sen, sen, sen,
Her yerde sen varsın,
Çaresizce ben sende saplanıp kalmışım,
Kaçsam da kurtulamıyorum sen dolu hayallerimden,
Sana hep yeniden başlasam da,
Sonunda hep hüsranlar yaşasam da,
Olamıyorum sensiz,
Kalıyorum nefessiz,
Tükeniyorum,
Bitiyorum,
Karanlığın içinde,
Kendi kendimi,
Yavaş yavaş öldürüyorum...