Yazgı

Tarlaya serince
yol susmalarımı
dile gelir iğde ağaçları
çepeçevre...
serince bir esinti
yalar gider bayırımı,
arar gibi çıktığı bağrı
gel gitlerle okşadıkça
yeni yetme ekinleri
âh ! rüzgâr yeşeriyor
tarla dalganıyor...
geçip gitmemek vardı
bu raksa eşlik etmeden,
yazgıdır bırakıp gitmeler;
giderim kendimi almadan-
gelme istersen,
beklemek daha güzel
en az sevmek kadar...
yalnızım sanıyorsan yanılıyorsun
yalnızlığımda birlikte
birlikteliğimde yalnızım:
yazgıysa eğer
raksederiz seninle
kal sağlıcakla...

İzi kalıyor
gök kubbede
yol susmalarımın...