Yıldızlar Yine Gökyüzünde Kalacak

Yıldızlar yine gökyüzünde kalacak
Arkamızdan -belki- birkaç kişi ağlayacak
Sonra sonra adımız da unutulacak
İşte ölüm bu!

Zehir zıkkım sevgiler yorgan döşek
Sanki hiç yaşanmamışa dönecek
Kim ne diyecek, kim ne söyleyecek
Zaman azgın atlar gibi yarıştıkça
Teker teker her şey unutulacak
İşte ölüm bu!

Suya inen yavru ceylanın üstüne ansızın
Bir aslanın gölgesinin düşmesi
Top tüfek sesleri arasında kalmış çocukların
Yeni sabahları bir daha görememesi
Can anaların dinmez gözyaşları
Kırılan umutların inleyen şelalesi
İşte ölüm bu!

Çölde suya hasret bir lale
Tutuşmuş bir sevdanın türküsünü söylüyor
Gölde can evinden vurulmuş bir suna
Son umudunun peşinden koşuyor
Yeniden ayaklanıyor gönlümün sızısı
Hava zindan, gökyüzü kan kırmızısı
İşte ölüm bu!

Gün olur kar kuşları ateş topuna dönerse
Irak bataklıklarda henüz ayaklanmış bebeler yiterse
Vurgun yemiş anaların bağrında evlât acısı
Filize durmuş sayısız umut çiçekleri
Ah, şu kahrolası barış türküleri
Ah, şu kahrolası barış türküleri
Yeni dünyanın korkusuz çobanı
Meydanlara inmiş çağdaş kelle avcısı
Yeniden, yeniden ayaklanıyor gönlümün sızısı
Hava zindan, gökyüzü kan kırmızısı
İşte ölüm bu!

Savaşın kör topal tüyü bitmedik çocukları
Sanki uçsuz bucaksız arpa tarlası
Yakıver gitsin, yakıver gitsin
Savaşlar da bitsin,
İnsanlık da bitsin!

Yüzyılın bağrında zehirli hançer sızısı
Hava zindan, gökyüzü kan kırmızısı
İşte ölüm bu!