Yıllar Sonra

Uzun zamandır almadım elime kalemi..

Bunca zaman sonra seni yazmak için alışım nedendir ?

Bilmiyorum can..

Matematiksel olarak 8 yıl geçti ..

Daha soyut ifadelerle bir asırdır yoksun aslında..

Ele avuca sığmaz ve ipe sapa gelmez hallerin yüzünden,

Bundan koca olmaz demiştim o zamanlar.. 

Duydum ki; koca da olmuşsun baba da..

Zerre kadar gözüm yok mutlu ol dilerim..

Ah be gençlik;

Nasıl hızlı ve pervasız geçmişsin..

Şimdi dönüp baktığımda en masum aşk hikayemmişsin sen..

Adamlıktan fersah fersah uzak adamlar tanıdım;

Senden sonra.. 

Hatalar yaptım.. 

Yeni günahlar edindim kendime..

Uzun uzun bunları yazmayacağım şimdi..

Onca zaman sonrası aklıma düştün..

“Bu aşk bitmez” adlı şarkımızı dinledim..

Bak bitmiş..

Beylik laf etmemek gerekmiş.. 

Ben şimdi neden bunları yazıyorum? 

Sebep bilmiyorum aslında..

Mutsuzluk maziye mi gömüyor acaba insanı?

Ve mazindeki güzel tek bir an’a mı sürüklüyor?

Bilmiyorum..

Hem olsun; bi defa da sen çevirmemiş miydin beni yolumdan?

Seni rüyamda gördüm diye..

Ben seni tam 4 senedir rüyamda görmüyorum.

Allah’ın selamını yolluyorum işte senin aksine..

Sana kızgın değilim, kırgın değilim..

Ne sular aktı aramızdan yıllarca..

Ve tüm bunların hatrına;

Nasılsın?