Yine Sana İstanbul

ateşten halkalar bağlayıp yalnızlıklarımın boynuna
hiç bilinmeyen bir sokakta
cadde senin
ben caddenin
voltalarla ucundan gözgöze gelip
... kaçabiliyorum ellerinden..,
hatta sokağın bir yanı çıkmaz bile olabiliyor bazen...
herseferinde yeniden keşfettiğim her mahalle bir başka istanbul...
hiçbir ayrılığımı bağladığım yerde bulamıyorum
belki de ben
kendimi bağlayıp yalnızlıklarıma, öyle dönüyorumm...

özellikle basılmamış sokaklara dönüyor başlarını yalnızlıklarım
aşk-i tıbba götürülmemiş
hatta belki kayıtlara bile geçmemiş
ne ölümler var , şahit olabilmek için
belki kendilerini rahatlatmak
belki de beterin beterlerini de görebilmek için...
katılıyorum onlara
benimde beterlerimi görmeye ihtiyacım var vurup da kendimi yollara...
kaç zincirleme kaza
kaç ezilmiş ayak izi
öyle de sokaklar var
daha olmamış hiç kimsesi...

bu yalnızlıklar hiç yorulmuyorlar...
hergün aynı telaş...
gözüme acıyorum...
kalbime basıyorum taş...

bu sevdalar hergün başka sokağa mı taşınıyor istanbul
ya da madem bu kadar gezginler
söyle
birgün buyursunlar gönlüme de...