Yokluğun

Senden gidiyorum artık
Kanayan kalbimi sarmaya
Hayallerimi öldürmeye
Acının en derin sularına
Yelken açıp gidiyorum

Sevdiğim kent'ede elveda diyorum
Oyuncaklarımı içine atıp gidiyorum
Bir ben birde senin yalnızlığın
Geziyorum sokaklarda

Caddelerde bir deli gibi
Meyhanelerde ayyaş gibi      
Dağın en tepesinden
Senden uzak seni izliyorum

Dışardaki bütün canlıları
Sana benzetip geceyi gündüzü geçiriyorum
Yürüyorum durmadan yürüyorum
Yürüdükçe kalbim çamurlara saplanıyor