Yokluğunun Eylülü

Aşktın__Eylüldü...
Yitik bir melodi gibi çalındın kulağıma,
Gördüğüm ve yaşadığım kadar sevdim,
Her şeyin sonuna ve başına koyduğum sen,
Utanmadan ve de sıkılmadan,
Benliğimin içinde ve dışında olmayı becerdin.

Sıyırdım kendimi mevsim belasından,
Bilirim bu eylülü ve de aşkın sonunu.

Yine sevmelerinin haramındayım,
Gözlerinin yasağındayım,
Gün sayıyorum deli edasına,
Yokluğunun şafağındayım.


Ben miyim bu ölü mevsimi içinde taşıyan?
Bin halli hüzünle hazanı yaşayan...

Ah yar! Yine yokluğunun eylülündeyim,
Koca bir iklimin bittiği gündeyim,
Bir lahza gülsen bil ki bin güldeyim,
Biliyorum gidiyorum ama çok seviyorum.

Yakışmaz bana yine ömre bela okumak,
Sonuna, lanetine tükürünce n'olacak,
Haysiyetsiz mevsimi yaşıyorum gülmeden,
Yokluğunun eylülü yine dünya yanacak.

eylülün kızı