Yoksa

parmakların küserken kapı tokmağına
ve menteşeleri sökülürken o eşiğin
altında kalmak viran geçmişin
acının tövbesi mi yoksa

var mısın
vazgeçmenin kıyamını bozup
kirli bir ibadetin peşinde koşmaya

yoksa
toz toprak mı
yaşamak, arınmadan günahtan

ters akan nehre
vururken geçmişin ayak izlerini
tövbeden medet umup saklanmak, dipsiz karanlığa

korkar mıyız o zaman
canı teslim eden melekten
verirken emaneti, kısık bir isyan tutuşturup dudak kıvrımlarına
gayya'yı beklemeden yanar mıyız ki?

kaç yangın daha taşır ki
ağrılı baldırlarımız
yükümüz bu kadar ağırken hele

ve
piç bir isyanın dilimizin yorgunluğuna yılışırken
edepsiz devşirmelere dönerse hayalimiz

o zaman korkarım
yıkılmasından başıma yıldızların

parmakların küserken kapı tokmağına
ve menteşeleri sökülürken o eşiğin
altında kalmak viran geçmişin
acının tövbesi mi yoksa....