Yüksek Gerilim

sana yüz çeviren hayata inat
ışık tut mısralarla yarınlarına
şiirle sıvazla cümle günahlarını
bağışla acılara dur demeyen zamanı!



en içten selamını yolla umarsız yıllara.
başıboş yağmurla kendini avutma.



anıların kısık ışığında yıkanırken her akşam
kırık yağdanlıktan damlar yalnızlığım
umutlar boğulur bir kaşık suda


-dokunma zamanın sığ yanına
bilirsin acılar sığmaz acuna-


içindeki ateşe yürürken bakma ardına
tavandaki hüzün hevengine as bakışlarını
hatıraları yatır masaya
yanılgıları ateşe at
gülüşünün alkımına kapılanı unut!
unut bütün yaşanılanları!


içinde ayazpaşa kol gezerken
kabarmasın öfken yazgına.
bak uzvundaki yüksek gerilime direnir barış
b/aşk/aldırır yaşama!


şu kıyıda her akşam
yılgın meczup' ölüm de var" der avaz avaza
kaçışır dört bir yana martılar
kararan sular cürufa karışmaz
pişmanlığını yağmurla örtbas eder sonbahar.


sakın aldırma!
nasılsa bize her mevsim nisan
kim bakar bu masalın ardından.
zira sen de çok iyi bilirsin
ayrılıktan ölmez insan!