Zalimler Dünyası

Dünya bana serden çeşme,

Aktı ,içimi doldurdum,

Geçen zaman sırdan eşme,

Baktım içimi doldurdum.

Ben garibim ,içim garip,

Geçen zaman ne acayıp,

Gidenlerin hepsi kayıp,

Gördüm yükümü doldurdum.

Geldim ,gidişim nereye,

Her pınar akar dereye,

Hiçlikler kalır geriye,

Bildim,zamanı doldurdum.

Kah esirim ,kah bir asi,

Çıkmıyor gönlümün pası,

Zamanın yoktur durası,

İçimi açtım, doldurdum.

Dünya bir zindan evidir,

Gönül,aşkların devidir,

Ne desem sana yeridir,

Sordum,içimi doldurdum.

Dedim,sen nerden gelirsin,

Hüda’nın harap evisin,

İsteyen yolundan dönsün,

Döndüm içimi doldurdum.

Aradığım her şey yitik,

Bulduğum ne varsa bitik,

Ben kendime attım çizik,

Dedim bu çizik yarası.

İnce derimi yüzdüren,

Akan kanımı süzdürün,

Aşkın adına gezdiren,

Dedim bu aşkın yarası.

İçimin düzeni serkeş,

Emeğim çekilir peşkeş,

Önce özün ile yüzleş,

Kalleştir doğdu doğası.

Yollara düştüm yolsuzum,

Ederi hiç bir çulsuzum,

Mektubu yazdım,pulsuzum,

Mektupta için yarası.

Düşe baktım ,düşüm kayıp,

Ayıp olsun sana ayıp,

Hep benim sırtımdan soyup

Olmaz zalimin hayası.

Çöz sözümü düşün ile,

Düşmeyelim dilden dile,

Her doğan çekecek çile.

Dedim, zalimler dünyası.