Zaman

Zamanın dışında titreyerek düşüyorum,

Dünya,

O beni geride bıraktı.

Gündüz çok hızlı, gece çok uzak,

Sonsuzluk arasında, boşa harcanan zaman.

Boş saatten aşağı düşüyorum

Ve Kendimi bu odada buluyorum.

Dünya,

O kendi çemberinde koştururken,

Gerçeklik, saniyelik bir rüya.

Kendimi küçücük, yanmış görüyorum,

Bir mil yüksekliğindeki salonda duruyorum,

Üzerimde bir duvarda dönen canavarca saatler.

Anlar büyük bir hızla geçiyor,

Ne kadar bilmiyorum.

Saatlerin kollarından ipler sarkıyor,

Bıkkınlıkla yüzümü okşuyorlar.

Ve saat kurşun gibi vurduğunda,

Biri boynuma dolanıyor.

Zaman beni sona götürdüğünde,

Kırılıyorum ~ Tik-tak, tak-tik.