Zan Kalem De

kim
kimin umrunda
ki,
kaybolan umutlar
da,
bir işe de yaramıyor,
sevmekte
şu
zaman da...

bir borçum
da
yok
yalanlara,
tüten özlemlerin
kahrına,
hayatta denilen
şu
zalim,
tutunmuş
iki
elinle
yakama...

bırakmaya
da
niyeti yok gibi,
bir de
eklemişler
öbür dünyayı
yanmalardan seç beğen
derler
gibi..
ufukta görünen tek,
el değmemiş
huri
misalleri...

ey
zalim
esaretinin kurbanıyız
gibi sanki,
varlıkta yokları yaşamak
yaşatmak,
mechuller de
hayalleri,
galiba
zorunluluğumuzun
en
güzel şekli...

dört nala koşan
ömür,
nasıl istemez
ki
atsın üzerinden
tüm
zincirleri
karanlığa üç kala,
ama işi nafile
umut kayıp
zan kalem
de...

(Berlin,31.07.2015)