Zifiri Karanlık

İçimde bir deli rüzgar
Eser durur yıkar geçer her yeri
Zifiri karanlık sokaklarımda yankılanır
Bağırmaları...
Ürkütür karanlığım, rüzgarımın sesleri
Ürkütür beni kendi yalnızlığım...
Gelenim gidenim pek olmaz
Kim ne yapsın beyhude bu yerde
Karanlık her insanın korkusudur
Görmek ister önünü gözler...
Gönül gözünü bile kapatır bu karanlık sokak
Kendini kaybeder insanlar karanlığımın sesinde
İçimde bir hastalık var adı evren
Sonsuz hüzün acı veren
İçi karanlık
Dışı karanlık...