Atmaca

Oysa ilk günlerde her şey nasıl da güzeldi, beni çok sever bana hep dua ederdi çünkü kendisine benim kadar canla başla çalışıp yardım eden, derdini dinleyen ve öneriler veren belki de yoktu. İş yerinde beni görünce çocuklar gibi sevinir, hazine bulmuşçasına gururlanıp bana" atmaca" diye hitap ederdi.

Uzun yıllar tedavi görmüş böbrek hastası bu yüzden geç evlenmiş ve çocuğu olmamış, yatalak bir annesi var, bir de huysuz kocası. Bazen telefonla konuşurken tartıştıklarına şahit oluruz, kocası balık tutma bahanesiyle evden çıkar, geç saatlere kadar eve gelmez, gelince de yaygarayı kopartırmış. Eşinin çapkın olduğunu kabullenmiş sanki.

Bu yaşına kadar çeşitli sektörlerde çalışmış ancak eskiden bu kadar sigorta pek önemli olmadığı için emekli olabilmesi için yaşı gelmiş olsa da pirim eksikliğinden emekli olamıyor, üç yılı var. O da diğerleri gibi büyük konuşuyor şimdiden: "Emekli olursam köyüme dönerim; iki üç kuzu ,on on beş tavuk beslerim bana yeter asla el işinde çalışmam."

Yaşına göre iyi çalışıyor, elinden geleni yapıyor ancak çok pis huyu var: dedikodu. Kim kiminle konuşuyor, kim kimden ayrılmış, kim kime teklif etmiş hepsinin cevabı onda.

Şef olmadığı zaman arkasından atıp tutuyor,şef olduğu zaman süt dökmüş kedi gibi.

Dün bunları yüzüne vurduğumdan beri bana diş bilemeye başladı artık eskisi gibi ne konuşuyor ne şakalaşıyoruz.Kim demiş eski dost düşman olmaz diye,bal gibi de oluyor.

"Atmaca"diyen şimdi "çete"diyor.

"Helal süt emmiş bir kız bulursun inşallah,"diyerek dua eden şimdi"hiç evlenemeyesin,"diye beddua ediyor.

Beni görünce seviniyordu şimdi öcü görmüşe dönüyor.

Her insan dosttur ta ki çıkarı bitene kadar.