Aynada Biri Var

Sonbaharı bir başka olur bu kentin ..
sanki ?son' bahar gibi...
Öylece ölür her şey... birtek yalnızlık konusur sokaklarında....
avazı cıktıgı kadar susar insanlar ...

Birileri özellikle istemiştir sokak lambalarının sarı olmasını... hüzünlerini paylaşmak isterler çünkü ...
gece olduğunda ışık saçmaz o lambalar ,
onların işi hüzün dağıtmaktır her bir yana...

Şairin biri balkonuna çıkar gece yarısı ,, sarı bir hüznün karşısına geçer , 3 katlı bir binanın en sıkışmış katında...

sigarası tütmeye başlar kendiliğinden ,,şair değildir aslında onu yakan , sadece öyle görünür...
?yalnızlık' sinmiştir ruhuna ve o yakar sigarayı ...
derin derin nefesler alır şair...

Mısralar dökülmeye başlar kendiliğinden ...
Dağılır o mısralar kendisinden habersiz ...
ortak bir hüznü paylaşan insanlar arasında yayılıverirler birden...

Hüzün kardeşliğidir bu .!!
.....

Bana kadar ulaşır o mısralar ... okurum ve seni anarım gecenin saat üçünde ..
ceplerimi yoklarım ,
Hani bir intihar bulsam , affı yok hayatın ; öleceğim !

ve o an ,
kayalar daha rahattır sanki ,,yaşanılan yüzyılın
son teknolojiyle üretilmiş yataklarından ...

uyku tutmaz , kaç olursa olsun saat ... ayaklanırım yine ... sen girdinya aklıma , ruhum sızlar büsbütün ...

balkona çıkarım bende ,bir ?yalnızlık' yakar sigaramı ...
sarı bir hüzün akar içime ...
....

Elim yüzüm sen kokar sonra ...

Kendime sarılırım ,, acılarım vardır benim kocaman ... kanlı bıcaklı kavga ederiz kaderle..
Ben yaralanırım her seferde...
...

Yaralı bir halde aynalara koşarım ... önce yabancı gelir , fakat bilirim , benim ordaki...

İnanmak istemem ..
Daha dikkatli bakarım ..

Ve ben,
? kendime ne zaman iyi baksam'
Hep seni görürüm !!!