Babalık

"Vur,vur,vur!"

"Haydi çocuklar az kaldı,devir onu,çık üzerine,yumrukla!"

Akşam üzeri işinden evine dönmekte olan bir adam,mahallesinde hiç alışık olmadığı sesleri duyuyordu, elimdeki torbaları kaldırım üzerine bırakarak kalabalığa doğru koşmaya başladı,alnından boncuk boncuk terler damlıyor,elleri ve kolları zangır zangır titriyor,kalbi yerinden çıkarmışcasına küt küt atıyordu.Yıllardır bu mahallede oturuyordu ne karı-koca kavgasına şahit olmuştu ne hırsızlığa ne de trafik kazasına.

Üç gencin kavga etmekte olduklarını, her yerlerinin yara bere içinde olduklarını ve birbirlerine ağza alınmayacak hakaret küfürler savurduklarını duyunca kan beynine sıçradı,bir futbol maçını seyreder gibi seyreden bu kalabalığı var gücüyle yararak:

"Ayrılın dedi,utanmıyor musunuz kavga etmeye?"

Gencin birisini kalabalığın içerisine fırlattı diğerini arkasına sakladı, önündekine ise sarılarak sakinleşmesini sağladı.

Bir elinde kalem ve bir elinde dosya olan kasketli,sakallı birisi ansızın beliriverdi:

-Sen ne yapıyorsun babalık,senin işin gücün yok mu?

-Neden ayırmıyorsunuz arkadaşlarınızı?

-Biz işimizi yapıyoruz.

- Çileden çıkartma beni böyle iş mi olur,kavga ediyorlar burada.

-Biz bu işin okulunu okuduk babalık,bir çuval inciri berbat ettin anlamadan dinlemeden,bizler film çekiyoruz.

Bu iyimser ve temiz kalpli amcanın yönetmene cevabı şu olur:

" Bu işin okulunu okuduğunu söylüyorsun,okuyup adam olacağına adamları dövüştürmeyi öğrenmişsin."