Babam

"Babam var oldukça ben hep kralım."

Bu sözü dün bir kamyonun arkasında okumuştum,bilirsiniz kamyon arkası yazıları,aslında hayatın özetini sunarlar bize.Bazen güleriz,bazen düşünürüz bezen de duygulanırız.Tabi küçümseme,aşağılama,suçlama hatta argolu sözleri bile okumak mümkündür.Hayatın içinde hepsi var zaten,aslında hepimiz 'uzun ince bir yoldayız' da farkında değiliz.

Benim babamla yaptığım en son iş....

Halı saha maçı mı,hayır.

Tavla oynamak mı,hayır.

Köye yakın bir tarlamız vardı,genellikle sebze yetiştirirdik orada yarım dönüm, toprağı verimliydi ancak yolu yoktu, rahmetli babam o taşlı tarlaya bir kepçe getirterek üst kısmından yol yaptırmıştı.

Bir de fidanları çok severdi bu yüzden evimizin etrafı hep meyva ağaçlarıyla doludur.Babamla en son bir erik fidanını diktiğimizi hatırlıyorum,ruhu şad olsun.

Yol duruyor,yolcular geçici; ağaçlar duruyor, meyvesini tadanlar geçici.