Bu Ülkenin Gerçek Sahipleri

Dün işe gitmek üzere durakta beklerken yaşlı bir teyzeyle sohbet etme imkanı buldum.Dizlerinden amaliyat olmuş ve her kuşluk vaktinde yürüyüşe çıkıyor böylece hem can sıkıntısından kurtuluyor hem ağrılarından kurtuluyormuş.

Orduluymuş ve eşini kaybedeli yirmisekiz yıl olmuş,dört kızı ve üç oğlu varmış.Fındık bahçelerinin olduğunu anlattı bana ve memleketinin burnunda tüttüğünü söylemeden de edemedi.Zor tabi belli bir yaştan sonra farklı insanlarla karşılaşıp farklı şehirlere alışmak,annem de böyleydi.

Dolaşırken bir lira bulmuş ve onu durağa getirip koymuş,az olduğundan mıdır nedir,kimse almayınca oradan geçmekte olan bir kadına,çocuğa vermesi için zorla aldırmış.

Temiz kalpli,iyilik ve hayır konusunda ısrarlı,masum Anadolu kadını profili...

"Gelininle aran nasıl teyze,"diye sorduğumda gözlerini yere dikerek:

-Verirlerse yiyorum,oğlum,dedi,çocuk ve sanki kabahat işlemiş gibi utanma duygusu içerisinde.

Bu ülkenin gerçek sahipleri kimlerdir?

Sıcak soğuk demeden ekmeğini taştan çıkartan,varını yoğunu tarlasına adayan,elleri nasır tutmuş ve buran buran ter kokan,haklarını ödeyemeyeceğiz çiftçilerdir.

Her dakika her saniye avazı çıkana kadar bağırıp yağmur çamur demeden helal lokma peşinde koşan pazarcılardır.

Malını,canın yongası olarak bilip ona mal olarak değil de,onlarla duygusal bir bağ kurup Allah'ın emaneti olarak görüp o şekilde davranan hayvancılardır.

Toz pembe hayalleriyle geleceğe meydan okuyan cesur,zeki,günahsız çocuklardır.

Elinden tesbihini,dilinden duasını düşürmeyip gece gündüz demeden evlatlarına,halkına ve devletine dualar eden ihtiyarlardır.

Çeşitli sebeblerle meslekleri elinden alınmış,yuvası dağılmış,seslerini duyuramayıp kuytu köşelerde kaderlerine terkedilmiş,suçlanmış, dışlanmış,damgalanmış,haksızlık çığlıklarının baş kahramanı,suçsuz insanlardır.

"Vatanını en çok seven görevini en iyi yapandır." Gazi Mustafa Kemal Atatürk.