Cennetin Dünyayı Öptüğü Yer

Eski bir efsane..., 

birlikte çok mutlu yaşayan iki insan olduğunu söyler. Sahip olduklarından ve paylaştıklarından memnundular. Aşkları, birlikte yaşadıkları yıllar boyunca büyüdü. Hiçbir şey ve hiç kimse bu aşkı yok edemezdi.

Bir gün eski bir kitapta bir yerlerde, çok uzaklarda, belki de dünyanın sonunda mutluluğun hüküm sürdüğü bir yer olduğunu okurlar. Burası olması gereken bir yer, diyordu eski kitap, cennetin dünyayı öptüğü yer. İkili burayı aramaya karar verdi. Yol uzun ve zorluklarla doluydu. Kısa süre sonra ne kadar süredir yolda olduklarını artık bilmiyorlardı; ama vazgeçmek istemediler. Neredeyse güçlerinin sonuna geldiklerinde, kitapta anlatıldığı gibi bir kapıya ulaştılar.

Şu kapının arkasında olmalı: Büyük şans, umutlarının ve arayışlarının hedefi. İçlerinde ne kadar gerginlik vardı - neye benzeyecek, cennetin dünyayı öptüğü yer, böyle bir mutluluğun hüküm sürdüğü yer. 

 Kapıyı çaldılar. Kapı açıldı.

El ele tutuşup içeri girdiler. Orada, yine kendi dairelerinin ortasındaydılar. Bu uzun yolculuğun sonunda evlerine dönmüşlerdi. 

 Ve anladılar..: cennetin dünyayı öptüğü yer, insanların öpüştüğü yerdir.

Cennetin yeryüzüne değdiği yer insanların dokunduğu yerdir. Cennetin açıldığı yer, insanların birbirine açıldığı yerdir. Büyük mutlulukların yeri, insanların kendilerini mutlu ettikleri yerdir. (bir efsaneye göre)

Sevgili okurlarım, çoğu zaman mutlu olmak için daha iyi zamanların gelmesini bekleriz. Kendimizi daha sonraya erteliyoruz..., gelecek hayalleri için hayatımızı boşa harcıyoruz.

Kesinlikle inanıyorum - mutlu olmak için buradayız! Sevgi vermek ve almak ve her halimize şükretmek için. 

Burada ve şimdi yaşa... ve "daha iyi" zamanları bekleme, çünkü bu zamanların geleceğini kim kesin olarak söyleyebilir ki bize???

Büyük mutluluğun yeri, mutlu olduğun yerdir!