Çiçeği Burnunda Aşıklar

Çiçeği burnundaki aşıklar el ele tutuşup çıkmışlar bir dağın yamacına şehrin sessiz manzarasını seyrederken hem sohbet ediyorlar hem birbirlerini kıskandırmak için kur yapıyorlar hem de birilerinin görüp laf çıkartmalarından korkuyorlardı.

İlk zamanlarda kaya diplerinde çıkan çiğdem gibidir aşk; kuytu köşelerde ve çekingen. Zamanla tüm cihana ilan edileceği günü bekler;çoşkulu ve gösterişli.

Kız soruyor erkek cevaplıyor ama aralarındaki güven duvarlarını henüz aşmış değiller,aşkın toy ve çıraklık dönemindeler;tecrübesiz,meraklı ve endişeli.

- Beni seviyor musun?

- Sevmez olur muyum canım, tabiki seviyorum.

- Ya ellerin benden başkasının ellerini tutarsa..

-Şey,tutabilir.

-Ya gözlerin benden başkasına bakarsa...

-Şey,bakabilir.

-Ya tenin başkasının tenine değerse...

- Şey,değebilir.

Kız kıskançlık krizleri geçirmeye başlar:"Beni aptal mı sanıyorsun sen, o halde benim yanımda ne işin var,boşa harcayacak vaktim yok benim hadi sen yoluna ben yoluma."dese de sevgisinin şu sözüne karşı koyamaz ve her zamankinden daha sımsıkı sarılırlar:

"Ben masörlük yapıyorum sevgilim ama onlar benim müşterilerim sen ise uğruna kıymet biçemediğim can parçamsın."