Esma'nın Çığlıkları

Esma,aramıza yeni katılmış olmasına rağmen herkesle kırk yıl arkadaşmış gibi can ciğer dost olmayı başarabilen bir arkadaşımızdı;güler yüzünün ve enerjisinin tek kaynağı,yaşama sebebi,sevgilisi.Evlilerin olsun,bekarların olsun gıpta ile baktığı durum:

Sevgilisi dakikalar öncesinden iş yerinin önüne gelir,elinde mutlaka hediyeler olur,Esma'nın mesaisi bitince yanağına öpücükler kondurup elindeki paketleri takdim ettikten sonra motora atlayıp gözlerden kaybolurlardı her gün.

"Biraz diyet yap da kilo ver yoksa bu halinde gelinliğin dans ederken patlar millete rezil olursun,"derdik şakasına az tombuldu, o da şöyle derdi:

"Beni seven bu halimle sevmiş ayrıca gelinliğim de patlamaz,siz kendinize bakın!"

Onların bu aşkları hakkında yorum yapanlar çoktu kimileri bu aşkın sonsuza kadar süreceğini söyler,kimileri ise oğlanın zengin çocuğu olduğunu belirterek Esma'yla sadece vakit geçirdiğini söylerlerdi.

İşin en yoğun olduğu saatlerdeyiz diğer odadan çığlık seslerini duyunca hepimiz korktuk,bu ses Esma'nın sesiydi,aklımıza ilk gelen birinin saldırısına uğramış olabileceğiydi hemen yardımına koştuk telaş içerisinde:

-Orda,işte orda...

-Kim orda Esma,sakin ol!

-Çabuk uzaklaştırın onu çok korkuyorum.

-Kimse yok ki burda Esma,sen kendinde misin?

-Kendimdeyim,alın götürün onu!

Bugünse Esma'yı görenler hep soruyordu:

"Davetsiz misafirin nerede?" O ise şöyle diyordu heyecan dolu dakikaları hatırlayıp gülerken:

"Gözgöze geldik onunla ben korktum o da korktu,ben kaçmak istedim o da kaçmak istedi ama çok tatlıydı,kovanın içerisine yuvarlanınca ben de üzerini kapatıverdim,hiç bu kadar bir fareyle yakın temasta olmamıştım."