Haylaz Çocuklar

Yavaşça doğruldu yattığı yer yatağından, etrafa baktı. Kimse yoktu annesi odanın kapısını kapatmış mutfakta bir şeylerle uğraşıyordu, kardeşi çoktan ikinci uykuya geçmişti bile. Kızgın kızgın baktı kardeşine "bu çocuğun bütün bildiği uyumak" diye geçirdi içinden. Bir kedi gibi sessizce kalktı yataktan parmak ucunda yürüyerek pencereye yöneldi pervazı ses çıkartmadan açtı ve korkuluklardan vücudunu yan tutarak geçip kendini bahçeye attı. Az kalsın annesine yakalanacaktı bu sefer yakalansaydı terlik yemekle kurtulamayacağını biliyordu. Annesinin bahçede olduğunu görünce kendini sedirin duldasına attı. Sessiz sessiz annesinin bahçedeki saksılardan reyhan alıp mutfağa gitmesini bekledi.Nihayet annesi gitti.Bahçe duvarına tırmanması gerekiyordu ama duvar kendisinin neredeyse dört katıydı. Aniden aklına cin gibi bir fikir geldi. Bahçedeki dut ağacına tırmanmaya başladı sokak tarafına giden dala yöneldi ve kendini bahçe duvarının üzerinde buldu. Baktı sokakta Samet ve Akif kendisini bekliyordu sevindi bunlar kardeşi gibi korkak ve uykucu değildi. Arkadaşlarına korkusuz olduğunu kanıtlamak için duvardan bir hamlede atladı dizleri ve avuç içleri biraz ezildi üzerinde şortu olduğu için dizleri çok acıdı ama erkek adamdı Samet'le Akif'e hiçbir şey söylemedi. Hemen topu alıp arka sokağa gittiler orada onları Alper bekliyordu. İkiye iki maç yapacaklardı. Çınarla Naciye Teyzenin kapısı kale diğer kale ise sokak lambasıyla Ayşe Ablaların eviydi. İlk vuruşu Alper yaptı ve top havalandı Gülbeyaz Teyzenin bahçe duvarının üzerindeki güllerin ortasına düştü. Top sesine bir höööööt sesi duyuldu sokakta. Dört çocuk sokaktan çil yavrusu gibi dağıldı.