Kapı Anahtarları

Artık onlarsız dolaşamıyorum. Öyle alıştırdılar ki kendilerini bana bilemezsiniz. Kapı anahtarlarını diyorum. Bizim okulun ne kadar kapısı varsa, hepsinin anahtarları da bende.  Ustalar geldiğinde tamir yapılacak yere baktıklarında bir kilitli kapının acil açılması gerektiğinde hop ben hemen hazır oradayım. Geçenlerde asansörcüler gelmiş , çatıya çıkan kapının anahtarını yine bulamamışlar. Ben de bir haftalık senelik izine çıkmıştım. Allah'tan anahtarları okula bırakmıştım. Yine bana telefon edip çatının anahtarını sordular. Yerini söyledim de mesele kapandı artık.

Aslında yedekleri de var. Bir anahtar dolabı astırmıştık duvara, hepsi olmasa da önemli olan kapıların anahtarlarını asmıştım. Bazen okulda olmayıp dışarda olduğum zaman arayıp bulsunlar diye. Zaten okuldayken elimden geldiğince yardım ederim.

Ah be anahtarlarım ! Üzerlerinize hangi kapıya ait olduklarınızı yazmasam var ya, bayağı ortalık karışacak. Kilitli kapılar açılmayacak bel ki de. Beni yarı yolda bırakmayan , daima yanımda olan kapı anahtarları. Taşıdığım kol çantasının içinde varlığınızın olması, aramızdaki kopmaz bağı kuvvetlendiriyor. Yedi kule zindan anahtarlarını mı taşıyorsun bu ne böyle? diyenler dahi var beni böyle gördüklerinde. Hakikaten çok anahtar var. Dün saydım mesela yirmi sekiz tane varmış. Ama olsun be. Yıllardır birbirimize alıştık. Hiç de şikâyetçi değilim. Tabiri caizse mesai arkadaşlarım onlar. Ben ne zaman iş başı yapsam, beraber yaparız. Ne zaman okulu kapatıp çıksam, beraber eve gideriz.