Küskünler

Yoğun geçen bir mesainin daha sonuna gelmiş,servisi beklemeye koyulmuştuk çişeleyen yağmurda ancak servisin yarım saat geç kalkacağını öğrenince eşekten düşmüşe dönmüştük hem üşüyecektik hem ıslanacaktık hem hastalanacaktık.

Derken abinin birisi aracıyla gelmiş,gelin,sizi de götüreyim deyince moralimiz yerine gelmişti ve yaklaşık yirmi dakika süren keyifli bir yolculuk geçirdik,ruhumuzu dinlendiren radyonun tılsımlı sesiyle.

Yaşlı abla ön koltuğa oturdu,bizler ise arka koltuğa oturduk ve bizler şakalaşıp gülerken ablanın ağzını bıçak açmıyordu.

-Bir öğünde sekiz ekmek,iki bütün ekmek yenir mi,sen nasıl adamsın,gibi soğuk ve abartılı espiriye bile tek kelime etmedi,inanılması zordu.

Ablayı evine bıraktıktan sonra,abi,bana dönüp:

-Biz bununla altı aydır küsüz,dedi.

Bilemiyorum belki onlar için o yağmurlu yolculuk,her şeye sünger çekmek için güzel bir fırsattı ve dünya işi için küsmeye değer miydi?