Şehir

Eskiden,özellikle bizim  gibi çocukların  ortak bir hayali vardı:şehirde yaşamak.Öyleki  ne bisikletimiz vardı ne yeterince  oyuncaklarımız ne de kendimize ait odamız,eşyalarımız.Yamalı pantolonlar,yırtık ayakkabılar,kirli ve sökük tişörtler bizim en gözde kostümlerimizdi.

Şehir demek,para  demekti,öyle kazımışlardı beynimize."Köyde kalıp hayvancılık yapacağına,çiftçilikle uğraşacağına şehre git,bul bir iş de çalış!Hem maaşın olur hem sigortan yatar,ev de alırsın araba da"diyerek bize öğütler veren yaşlı amcalar az değildi,haksız da sayılmazlardı çünkü kendilerinin  kerpiçten  yıkık dökük bir evleri olurdu bir de ya atı ya katırı ya da topal eşeği."Oku  da büyük adam ol!"sözü kulağıma küpe  olmuştu.

Kızlar da hep şehirli birisiyle evlenmek isterlerdi zor gelirdi çünki ahır temizlemek hele kışın.Televizyonda gördükleri kadınlara özenirlerdi,boyalı saçlar,ruj,makyaj,pedikür,sivri topuklu ayakkabılar...Hatta aralarında,sen köylü karısı  olursun ben şehirli,şakalaşırlardı.Bulaşık makinası vardı bulaşık yıkamak yok,çamaşır makinası vardı çamaşır yıkamak yok dere kenarlarında,yumuşacık yatak,kalın giysiler...Her genç kızın hayaliyli  işte şehirli birisiyle evlenip şehirin bütün imkanlarındam yararlanmak.

Artık hepimiz şehirli olduk....Doğup büyüdüğümüz o bereketli  toprakları terkederek...Halk arasında derler ya"sonradan  görme"zamanla  bu kelimenin içini doldurduk elbirligiyle sanki.

Peki şehrin bize sürprizi  neydi,yalnızlık. "Olur mu ya hastaneler,postaneler,kafeler,caddeler tıklım tıklım."diyeceksiniz görünüşte  öyle  ama işin aslı hiç de öyle degil.Alt kattaki komşu,üst kattaki komşunun  adını bile bilmiyor  yıllardır(!)

Köylerde bu kadar da hastalanmıyorduk,hasta olsak bile şifalı olduğuna inandığımız bir ot türü  vardı onu kaynatıp suyunu içerdik,iyileşirdik.Her derde devaydı ne hikmetse ya annelerimiz  hazırlardı ya ablalarımız.

Kabadayıların,sersemlerin,sapıkların,sarhoşların kolkola girip  cirit attığı mekanlar olmuş şehirler ne yazıkki.Biz eskiden sadece  mezarlıklardan geçerken korkardık şimdi her sokaktan geçerken korkuyoruz  ya alnımıza  silah dayayıp para isterlerse  ya işkence ederlerse ya öldürürlerse...

Uykunda bile rahat degilsindir örneğin,ya odana  hırsız girerse ya aracına zarar verirlerse..

Sadece havası mı  kirli sanırsınız ....