Uzun Yolculuk

Bütün gün koşturmaktan yorulmuşsunuz,şeflerden azar işitip trip yemişsiniz,aklınız darma duman,ayaklarınız sitem ediyor,omurgalarınız size posta koyuyor ve kollarınız sizden hesap soruyor...Aslında hepsi aynı mesajı veriyor ama anlayan,dinleyen yok:"Çok çalışana çok para mı vereceklerini sanıyorsun? Eller sana uymuyorsa sen elllere uy,bırak inceldiği yerden kopsun!Sorumlular,sorumlu gibi davranmıyorsa suç senin mi,sen mi kurtaracaksın dünyayı?"

"İş yerine dedikodu yapılıyorsa ve şefler de buna göz yumuyorsa,herkes halinden memnunsa,sen sözünü kime geçirebilirsin?Bazen iş yapmak,çene yapmak kadar işe yaramayabilir, senin yeteneğini,becerini ve tahsilini dikkate alan hiç olmaz."

"İki yol var önünde ya bırakıp gideceksin ya da herşeyi görmezden gelip sabredeceksin.Şimdi ikincisini tercih ediyorsun ama öyle an gelir ki birincisini tercih eder tazminattan da olursun."

Servisin en arka koltuğuna oturup günün yorgunluğunu atacağım 20 -25dakika süren kısa yolculuk esnasında ya müzik dinleyerek ya da hayallere dalıp kafamı dinleyeceğin,aracın kliması çalışıyor zaten serin serin.Önümdeki koltuğa iki kız otururken sol tarafındaki koltuğa bir genç oturdu ki,çileden çıkardı beni,her dakika burnunu çekiyor.

"Madem ki hastasın arkadaş git rapor al,istirahat et,bunca insanı rahatsız etmekten ziyade bu hastalığı bulaştırmana ne hakkın var?"diyesim geliyor,diyemiyorum.

Neyse ki benden üç durak önce indi de rahat ettim on dakika.