Yalan ile Yılan

Yalan ile yılan bir gün yolda karşılaşırlar. Yalanın ödü kopmuş ve yolunu değiştirmek istemiş ancak hangi çalınının arkasından dolanmak istese karşısında hep yılanı bulmuş.

-Benden neden kaçıyorsun,diye sormuş yılan,ben de bir canım.

-Beni sokup zehirlemenden korkuyorum,demiş yalan.

-Senin olduğun yerde ben olmam,benim olduğum yerde sen olmazsın,demiş yılan,seninle asla dost olamayız ve eklemiş insanları asıl zehirleyen sensin.

-İnsanlar beni çok seviyor,demiş yalan,işlerine gelmedikleri zaman hep bana başvururlar.

-Baba-oğul,karı-koca,eş dost,hısım akraba aralarını bozan,günaha sokan,düzeni bozan,suç işleten hatta cinayetler işleten sen değil misin,diye sorar yılan.

-İnsanlar seni düşman,beni de dost bilir bu yüzden kimse benden şüphelenmez,her insanın ağzına yuva yapabilirim ama sen benim kadar ne hızlı olabilirsin ne etkili olabilirsin ne de sıcak kanlı olabilirsin fakat ellerin ve ayakların olmadığı için senden çok korkuyorum.Şimdi çekil önümden geçeyim sana bir müjdem var.

-Nedir,nedir,diye merakla sormuş yılan.

-Geçtiğim ağacın altında koca bir inek bağlı,sahibi ineği sağdıktan sonra ahra diğer hayvanlara bakmaya gitti,taptaze süt seni bekliyor,elini çabuk tut!

Yılan nereden bilecekti ki ineğin sahibinin kendisini av tüfeğiyle beklediğini ve ortalıkta sütün olmadığını.